تصويرسازي ازنگاه ليلا رخشي قاضياني

عنوان كوبيسم را نخستين بار يك منتقد هنري براي آثار پل سزان انتخاب كرد. آثاري كه بيشترچون مكعب ها و حجم هاي هندسي سوار بر يكديگر جلوه مي كرد. پل سزان همواره از بازنمايي طبيعت به كمك استوانه ، كره ومخروط سخن گفته بود و همين موضوع ، پايه ي كار هنرمندان كوبيست قرار گرفت . پابلو پيكاسو و ژان گري از نخستين هنرمندان كوبيست به شمار مي روند و بعدها فرناندولژه ، پي يت موندريان و ديگران نيز به آن ها پيوستند .

- پيكاسو و براك ، هر دو كوشيدند تا در ميان سطوح متوازي و متقاطع كه از تحليل ذهني اشياء به دست آمده بود ، نوعي هماهنگي ظاهري و مستقل از مضامين تابلو ايجاد كنند . هر چه قدر كه توجه آن ها به هماهنگي و تركيب سطوح بيشتر مي شد ، موضوع اصلي تابلو كمتر فرصت خودنمايي پيدا مي كرد . شيوه ي هنرمندان كوبيست بعدها توسط هنرمندان كودگرا (آنفانتيليست) و انتزاع گرا (آبستركتيويست ) ادامه يافت . روش هايي كه درآن ها آخرين نشانه هاي حضور واقعيت نيز به كلي كنار گذاشته شد و هنر تجريدي در نهايت به نمايشگاهي براي انديشه هاي شخصي هنرمند تبديل شد . كوبيسم به شكل ساده شده و كودكانه در آثار برخي از تصويرگران برجسته ي جهان به چشم مي خورد. وايلداسميت و پل راند درآثارتصويري شان براي كودكان از كوبيسم بهره گرفته اند . لئوليوني با به كارگيري روش كلاژ در تصويرگري كتاب هايي چون تكه كوچولو و سويي مي با استفاده از رنگ هاي درخشان و فرم هاي هندسي ، تصويرهايي پديد آورده كه به فراخور متن شكل گرفته است . سبك كوبيسم بيش از آن كه خود مستقيما در تصويرگري كتاب هاي كودكان نقش داشته باشد ، درتاثير گذاري براي شكل گيري سبك هاي ديگر نقش دارد.